گمانهزنی در مورد سرنشینان ماموریت آرتمیس ۲ به ماه
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۰۴۴۲۶
به تازگی زمزمههایی در مورد فضانوردان حاضر در ماموریت چهار نفره ناسا به ماه شنیده میشود و برخی پیشبینیهایی در مورد مسافران ماموریت آرتمیس ۲ انجام دادهاند اما ناسا هیچ یک را رد یا تایید نکرده است.
به گزارش مشرق و به نقل از اسپیس، اگرچه به طور مکرر دو نام به عنوان نامزدهای برتر ماموریت چهارنفره آرتمیس ۲(Artemis ۲) ذکر میشود اما هیچ تایید رسمی دستکم تا اواخر بهار ارائه نخواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ناسا به زودی نام فضانوردان اولین ماموریت سرنشیندار خود به ماه از سال ۱۹۷۲ تاکنون را اعلام خواهد کرد.
آرتمیس ۲ به دنبال ماموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ انجام میشود. آرتمیس ۱ که در روز ۱۶ نوامبر با موشک سامانه پرتاب فضایی پرتاب شد و در روز ۱۱ دسامبر در اقیانوس آرام به آب افتاد حامل سه مانکن بود.
فرآیند انتخاب فضانوردان مخفیانه است، به طوری که اغلب فضانوردان انتخاب شده حتی تا دههها بعد نمیدانند که چگونه برای ماموریتهای خاص انتخاب شدهاند. خدمه بر اساس یک برنامه دقیق تعیین شده توسط آژانسهای فضایی اعلام میشوند و درز اطلاعات غیر معمول است.
به تازگی سیانان با نزدیک به دهها مقام و فضانورد فعلی و سابق ناسا صحبت کرده است که برخی از آنها ناشناس باقی ماندهاند. بر اساس این مصاحبهها، این شبکه خبری چند پیشبینی در مورد اینکه چه کسانی برای این ماموریت انتخاب خواهند شد به اشتراک گذاشته است. رید وایزمن(Reid Wiseman) از ناسا و جرمی هانسن(Jeremy Hansen) از کانادا رایجترین پیشبینیها در میان مصاحبه شوندگان بودهاند و اسامی چندین فضانورد دیگر نیز برده شده است. ناسا هیچ یک از پیشبینیهای سیانان را تایید نکرد و اظهارنظر رسمی در رابطه با گزارش سیانان نیز منتشر نکرد.
آرتمیس ۲ یک ماموریت مشترک بین ناسا و آژانس فضایی کانادا(CSA) برای بازگرداندن فضانوردان به مدار ماه و بازگشت روی سطح قمر زمین در سال ۲۰۲۴ یا فراتر از آن خواهد بود.
این ماموریت اولین باری خواهد بود که فضانوردان از ماه دسامبر ۱۹۷۲ به ماه نزدیک میشوند. در آن سال آپولو ۱۷ یوجین سرنان(Eugene Cernan) و هریسون اشمیت (Harrison Schmitt) را به سطح ماه فرستاد و رونالد ایوانز(Ronald Evans) ماژول فرماندهی را در مدار هدایت کرد. ماموریت آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۵ انجام خواهد شد که طی آن بار دیگر فضانوردان روی سطح ماه قدم میگذارند.
سیانان پیش بینی کرد که وایزمن ۴۷ ساله بر اساس رزومهاش که شامل خدمت به عنوان خلبان نیروی دریایی، خلبان آزمایشی و رئیس دفتر فضانوردی است، در خدمه آرتمیس ۲ حضور داشته باشد. او در ماه نوامبر از سمت مدیریتی کنارهگیری کرد و سیانان میگوید که این حرکت به این دلیل است که رئیس واجد شرایط پرواز در فضا نیست. وایزمن در سال ۲۰۰۹ به ناسا پیوست و از ماه مه تا نوامبر سال ۲۰۱۴ در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشت. او همچنین در سال ۲۰۱۶ مأموریت زیرآبی «NEEMO» را در فلوریدا فرماندهی کرد.
هانسن، نیز ۴۷ ساله است. او خلبان جنگنده در نیروهای مسلح کانادا است که رزومه او شامل خدمت در فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی «NORAD» میشود. او در سال ۲۰۰۹ به آژانس فضایی کانادا پیوست و تاکنون به فضا پرواز نکرده است. کانادا تقریباً ۲.۵ درصد سهم در کنسرسیوم ایستگاه فضایی بینالمللی دارد و تقریباً هر پنج یا شش سال یک بار یک پرواز انجام میدهد.
با این حال، اینکه چه کسانی چهار صندلی آرتمیس ۲ را اشغال خواهند کرد هنوز یک سوال بزرگ باقی مانده است. ناسا اعلام کرده است که ماموریتهای آرتمیس در سال ۲۰۲۲ برای همه فضانوردان فعال امکانپذیر خواهد بود.
ناسا بارها گفته است که فضانوردان این ماموریت شامل زنان و افراد رنگین پوست میشود. این در حالی است که همه افرادی که در ماموریت آپولو شرکت داشتند مردان سفیدپوست بودند. سیانان گزارش میدهد که از ۴۱ فضانورد واجد شرایط ناسا یک سوم زن و ۱۲ نفر رنگین پوست هستند.
سیانان چند فضانورد کهنه کار را پیشبینی کرد که ممکن است در ماموریت آرتمیس ۲ خدمت کنند، مانند ویکتور گلوور(Victor Glover) که یک فضانورد سیاه پوست است که در سال ۲۰۲۱ به ایستگاه فضایی بین المللی پرواز کرد، کریستینا کخ(Christina Koch) زنی که تقریباً یک سال در ایستگاه فضایی بین المللی خدمت کرده است و آن مک کلین (Anne McClain) فضانوردی که در سال ۲۰۱۸ به ایستگاه فضایی بینالمللی رسید.
با این حال هیچ یک از موارد پیشبینی شده قطعی نیستند و بیل نلسون(Bill Nelson)، مدیر اجرایی ناسا، در پاسخ به سیانان گفت که آنها قصد دارند هر چهار سرنشین را اواخر بهار سال جاری معرفی کنند.
منبع: مشرق
کلیدواژه: جشنواره فجر قیمت ناسا سفر به ماه فناوری نیروهای مسلح کانادا پرتاب فضایی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۴۴۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناسایی حیات بیگانه توسط دانشمندان ناسا
طبق یک مطالعه جدید، ممکن است تا سال ۲۰۳۰ حیات فرازمینی را پیدا کنیم.
به گزارش ایسنا، یک آزمایش آزمایشگاهی نشان داده است که ابزارهای روی یک فضاپیما که به یکی از امیدوارکنندهترین جهانها برای یافتن حیات میرود، به اندازه کافی حساس هستند تا یک سلول زنده را در یک قطعه یخ شناسایی کنند.
هنگامی که به این فکر میکنید که زندگی در ماورای سیاره زمین برای اولین بار ممکن است پیدا شود، ممکن است مریخ یا برخی از سیارات فراخورشیدی دوردست را تصور کنیم، اما به طور شگفتانگیزی به نظر میرسد امیدوارکنندهترین مکانها قمرهای یخی سیارات غولپیکر گازی در منظومه شمسی خودمان باشند.
تصور میشود که قمر زحل موسوم به «انسلادوس» و قمر مشتری به نام «اروپا»، هر دو اقیانوسهای جهانی را در زیر پوستههای یخی خود، با شرایط و مولکولهای کلیدی که میتوانند از حیات پشتیبانی کنند، دارند.
برای درک بهتر شرایط، ناسا در اواخر سال جاری مأموریتی را به یکی از این قمرها راهی میکند. فضاپیمای اروپا کلیپر (Europa Clipper) به دور قمر اروپا میچرخد و آن را تجزیه و تحلیل میکند و تا ارتفاع ۲۵ کیلومتری به سطح آن نزدیک میشود تا ترکیب و سطح آن را ترسیم کند، اندازهگیریهایی از اقیانوس داخلی آن جمعآوری کند و حتی دانههای یخ و غبار روی آن را تجزیه و تحلیل کند.
در حالی که این ماموریت برای شکار حیات فرازمینی طراحی نشده بود، یک مطالعه جدید نشان میدهد که به هر حال میتواند آن را کشف کند.
تیمی به رهبری دانشمندان دانشگاه واشنگتن و دانشگاه فری (Freie) برلین آزمایشی را انجام دادند تا ببینند که آیا ابزار «اروپا کلیپر» میتواند میکروبهای محصور در دانههای یخ را تشخیص دهد؟
پژوهشگران برای شبیهسازی آنچه فضاپیما هنگام جمعآوری دادهها از اروپا تجربه میکند، یک پرتو نازک از آب مایع را به داخل خلأ شلیک کردند، سپس از لیزر برای تحریک قطرات استفاده کردند و آنها را با طیفسنجی جرمی تجزیه و تحلیل کردند تا بفهمند چه چیزی در آنها وجود دارد.
باکتری اسفینجوپیکسیس آلاسکنسیس (Sphingopyxis alaskensis) گونهای رایج از باکتریهاست که در محیطهای سرد و فقیر از مواد مغذی مانند آبهای آلاسکا رشد میکند. میکروبهایی مانند اینها در یک غشای لیپیدی محصور شدهاند و میتوانند لایهای از کف را روی سطح اقیانوس تشکیل دهند که در نهایت به هوا منتقل میشوند.
اگر حیات مشابهی در اقیانوس اروپا وجود داشته باشد، به طور بالقوه میتواند آن دانههای یخ را به فضا ببرد، جایی که طیفسنج جرمی کلیپر میتواند اسیدهای چرب و لیپیدهای دارای بار منفی آنها را شناسایی کند.
فابیان کلنر، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: ما در اینجا سناریوی قابل قبولی را برای اینکه چگونه سلولهای باکتریایی میتوانند در تئوری، در مواد یخی که از آب مایع روی انسلادوس یا اروپا تشکیل شده و سپس به فضا گسیل میشوند، ادغام شوند، توصیف میکنیم. برای من، جستجو برای لیپیدها یا اسیدهای چرب هیجانانگیزتر از جستوجوی آجرهای سازنده دیانای است و دلیل آن، این است که اسیدهای چرب پایدارتر به نظر میرسند.
این تیم دریافت که این ابزار میتواند نمونهای بیولوژیکی به کوچکی یک سلول را در یک دانه یخ شناسایی کند.
کلنر میگوید: ما برای اولین بار نشان دادیم که حتی بخش کوچکی از مواد سلولی را میتوان با طیفسنج جرمی روی یک فضاپیما شناسایی کرد. نتایج ما به ما اطمینان بیشتری میدهد که با استفاده از ابزارهای آینده، میتوانیم شکلهای حیات شبیه به موجودات روی زمین را که به طور فزایندهای معتقدیم میتوانند در قمرهای اقیانوسدار وجود داشته باشند، شناسایی کنیم.
در حالی که ما به شدت به دنبال یافتن شواهدی مبنی بر این هستیم که حیات فرازمینی را در سیارات و قمرهای دیگر شناسایی کنیم، بسیار هیجانانگیز خواهد بود که بالاخره یکی از آنها را بیابیم؛ بنابراین باید منتظر نتایج مشاهدات اروپا کلیپر در حوالی سال ۲۰۳۰ بمانیم.
این پژوهش در مجله Science Advances منتشر شده است.